Drijfzand

Soms kan een gesprek raken en je even tijdelijk uit het veld slaan. Mij overkwam het vorige week. Ik schreef er het volgende over:

Een leeg vel ligt

Klaar om volgeschreven te worden

Met boosheid

Woede

Frustratie

Machteloosheid

Denk je net even lekker

In het leven te staan

Zak je genadeloos weg

in drijfzand

De bodem comfortabel

groen en zacht

veranderd in zuigend

drassig en bruin

Mijn kompas was helder

Mijn focus ontspannen sterk

Eén gesprek

Stoot het kompas omver

De focus verbrijzeld

Niets is meer wat het lijkt

En tegelijkertijd

Is alles wat het al was

Ik laat me wegzakken in het moeras

Ik weet

Verzet maakt het erger

Mijn neus en mond lopen vol,

Maar mijn ogen houd ik wijd open

Op zoek naar mijn kompas